
Hałas to inaczej mówiąc, intensywne drgania akustyczne, które są odbierane przez nas negatywnie odbierane (jako drażniące i stresujące).
Hałas może mieć jednak więcej negatywnych dla nas skutków, a jego wpływ można zmierzyć na podstawie intensywności, która wyraża się w decybelach (dB) i według tegu uznaje się, iż:
-
hałas mniejszy niż 35 dB powoduje irytację i problemy z koncentracją, ale nie stanowi zagrożenia dla naszego zdrowia;
-
35-70 dB może powodować zmęczenie, obniżenie efektywności działań oraz problemy ze snem;
-
70-85 dB: stałe przebywanie w hałasie o takim natężeniu może skutkować pogorszeniem słuchu, bólami głowy oraz roztrojem nerwowym i spadkiem wydajności w pracy;
-
Hałas wynoszący więcej niż 120 dB powoduje ból;
-
85-130 dB: w tej sytuacji mamy do czynienia z uszkodzeniem słuchu, a także zaburzenia funkcjonowania układu krwionośnego i nerwowego, jak również zmysłu równowagi;
-
130-150 dB: taki poziom decybeli skutkuje drganiami niektórych narządów wewnętrznych, a to z kolei może skończyć się groźnymi uszkodzeniami słuchu;
-
Hałas o natężeniu wynoszącym 150 dB przez okres czasu większy niż 5 minut powoduje paraliż, nudności, stany lękowe, problemy z równowagą. Taka ilość decybeli może także prowadzić do pojawienia się depresji oraz różnych zaburzeń psychicznych.
W przypadku ryzyka nadmiernej ekspozycji na hałas, warto zabezpieczyć się, zaopatrując np. w ochronniki słuchu.
Jakie są skutki hałasu?
Choć każdy z nas może nieco inaczej reagować na hałas, to będąc wyeksponowanym na ciągłe przebywanie w hałasie (nawet o umiarkowanym natężeniu), musimy liczyć się z negatywnymi konsekwencjami w postaci takich objawów jak:
-
rozdrażnienie;
-
stany niepokoju;
-
uczucie zmęczenia;
-
zachowania agresywne;
-
problemy ze snem;
-
niedorozwój umysłowy — w przypadku dzieci;
-
zaburzenia funkcjonowania układu krwionośnego (w postaci m.in. tachykardii, duszności, zawrotów głowy, męczliwości, nadciśnienia czy choroby wieńcowej);
-
podniesienie poziomu cukru i cholesterolu we krwi;
-
silne zmęczenie psycho-fizyczne;
-
nerwica i inne zaburzenia psychiczne;
-
zaburzenia hormonalne;
-
podwyższone ryzyko wystąpienia zawału serca;
-
ogólne obniżenie jakości życia.